4 E.S.O.

HACER XABÓN A PARPIR DE SOSA.

Disolver a eslamiada en auga. Débese agregar lenta e coidadosamente, para evitar xerar vapores tóxicos. O hidróxido de sodio liberará calor durante varias horas, ata arrefriarse definitivamente. Importante: verter a eslamiada cáustica na auga e nunca á inversa. O líquido vertido de forma brusca en soda pode provocar mesmo explosións. Ademais, a eslamiada cáustica vertida correctamente dentro da auga aumenta a súa temperatura por encima dos 80 graos, polo que é necesario empregar un recipiente resistente á calor (barro, por exemplo).

Cando a eslamiada cáustica arrefriouse, verter o aceite de oliva virxe aos poucos. É preferible realizar este proceso nun barreño, con coidado de non salpicar e usando luvas. Remover a mestura de aceite e hidróxido de sodio cunha paleta de madeira, sempre no mesmo sentido, durante polo menos unha hora. Aos poucos, a solución creada empezará a espesarse.

Unha vez o xabón artesanal endureceuse o suficiente, aínda que conserva o seu maleabilidad, é o momento de engadir o toque persoal: como exemplos, pódese optar pola arxila o mollo ou a esencia dalgunha froita ou o mollo dalgunha planta, xa sexa aromática ou con propiedades medicinais, como a aloe beira.

Mentres a solución continúa tendo una certa volubilidad, extraela do recipiente usado para o proceso de mestura con aceite de oliva e outros ingredientes e depositala nun caixón de madeira, previamente forrado con papel.

Antes de que o xabón resultante púxose duro do todo (tras 24/48 horas), pódese cortar en anacos.

Deixar secar (proceso de “curación”) os xabóns durante un mes. Unha vez secáronse, o xabón está listo para ser usado a diario, tanto para a hixiene persoal como para a limpeza e desinfección de todo tipo de chans e superficies.

Ver fotos

3  ESO

Ver fotos

A COL LOMBARDA UTILIZADO COMO INDICADOR DE PH.

Neste experimento imos obter un indicador de pH a partir da col lombarda.

Materiais:

·         Col lombarda

Procedemento:

1. Cortamos as follas máis escuras da col lombarda e cocémolas nun recipiente cunha pequena cantidade de auga durante uns minutos.

2. Deixamos arrefriar e filtramos reservando o líquido e desprezando as follas que quedarían sen cor.

O extracto de col lombarda, así obtido, servirá para identificar ácidos e bases. Podemos observar o cambio de cor ao engadir o extracto de col lombarda a distintas sustancias, por exemplo: ao zume de limón, ao zume de laranxa, vinagre, bicarbonato sódico, lixivia, deterxente….

¿Que ocorre?

Denomínanse indicadores de pH a aquelas sustancias que cambian de cor segundo estean nun medio ácido ou básico. Algúns vexetais como o amorodo, cereixa, col lombarda ou cebolas vermellas, posúen unha sustancia (antocianina) que é moi sensible aos cambios de pH. A col lombarda posúe cianina, que é un excelente indicador natural. O extracto de col lombarda cambiará de cor segundo o medio: adquirirá unha cor vermella nun medio ácido (zume de limón, vinagre, disolución de ácido clorhídrico, etc.), unha cor azul nun medio neutro (auga) ou unha cor amarela nun medio básico (bicarbonato sódico, disolución de eslamiada, etc).

Ver fotos

1 E.S.O.

¿QUE É UN VOLCÁN?

Un volcán é unha fisura na cortiza terrestre que está en contacto cunha zona  magmática e que baixo certas condicións permite a saída de materias fluídas ou sólidas a alta temperatura (entre 700 e 1500º C), é dicir, lávaa. Os volcáns aliméntanse do  magma a través de condutos denominados chemineas. Estas tubaxes poden estenderse ata un 200 km de profundidade.

No noso experimento caseiro, recrearase o funcionamento dun volcán, mediante materiais caseiros, a través de reaccións químicas, facéndonos así unha idea de cal é o seu funcionamento, ao ter a aparencia física dunha  erupción  volcánica. No noso caso, utilizaremos como referente os volcáns de tipo  hawaiano, por ser as súas características máis facilmente  reproducibles, ao posuír unhas lavas máis fluídas.

MATERIAIS NECESARIOS

• Botella de plástico (reutilizada). Arxila, papel ou plastilina.

•  Vinagre.

•  Bicarbonato  sódico.

• Pemento.

• Xabón líquido.

• Auga.

Á hora de fabricar un volcán caseiro pódese realizar de formas moi diversas, segundo a densidade ou consistencia que se queira dar a lávaa “”, segundo o material empregado na construción das ladeiras, segundo a virulencia da  erupción, etc., sendo isto á túa libre elección.

INSTRUCIÓNS

1. O primeiro é a construción do volcán, polo que colocaremos a botella de plástico no centro e realizaremos as súas ladeiras con barro, pasta de papel ou con plastilina. O tamaño do volcán virá determinado polo tamaño da botella empregada. Aconséllase unha de 33  cl., por ter un tamaño máis manexable, e realizar a ladeira cunha inclinación non moi pronunciada, para que a lava baixe máis lentamente.

2. Se tomamos como referencia a botella de 33  cl., poñeremos dúas culleradas de  bicarbonato  sódico na botella.

3. Neste punto é onde debemos elixir a consistencia de lávaa que queremos obter. Iso pódese realizar de diversas formas. Unha delas é utilizando xabón líquido, nunha cantidade aproximada dunha cullerada. Tamén se pode utilizar auga e fariña para conseguir a viscosidade desexada.

4. Engadimos un chisco de pemento ou outro  colorante para obter a cor avermellada de lávaa. Se o xabón utilizado é da cor desexada, non faría falta este paso.

Elaboración dun volcán caseiro

5. XA ESTAMOS PREPARADOS PARA A  ERUPCIÓN! Despois de mesturar os ingredientes utilizando unha

culler ou calquera outro elemento, e despois de poñernos as lentes, para que as posibles  salpicaduras non cheguen aos nosos ollos, engadimos un chorro de  vinagre á mestura e nos retiramos 

Ver fotos